دروازه بان تیم ملی هندبال چگونه کشته شد؟

به گزارش راهبرد معاصر در حالی که تحقیقات از متهم برای یافتن انگیزه وی از این تیراندازی ادامه داشت وی در مقابل بازپرس جنایی، راز ۴ قتل را نیز برملا کرد و گفت: من ساعت ۷ صبح روز ۶ خرداد - یک روز قبل از تیراندازی به مأموران - چهار نفر را در شهریار کشتم و به تهران فرار کردم. اسلحه را مدتی قبل ۱۰ میلیون تومان خریدم و به زمینی که اعیانش برای ما بود و عرصه‌اش برای یک شرکت رفتم.

او ادامه داد: ما روی زمین درختکاری و زراعت می‌کردیم اما مسئولان شرکت محصولات ما را نابود می‌کرد تا نتوانیم اعیان را به دست بیاوریم. ما حتی شکایت کرده بودیم ولی به جایی نرسیده بودیم. وقتی پدرم گفت تو عرضه نداری حق ما را بگیری، من تصمیم گرفتم انتقام بگیرم. ساعت حدود ۷ صبح بود که به زمین مورد نظر رفتم ،آنجا ۶ نگهبان در اتاقک‌های نگهبانی جداگانه حضور داشتند و من به سراغ نگهبانان رفتم. هر کدام داخل یک اتاقک نگهبانی بودند که به سمت آنها شلیک کردم. اتاقک‌ها از هم فاصله داشت و دو نفر از نگهبانان که متوجه شدند، فرار کردند و من به آنها شلیک کردم که دو نفرشان زخمی و به بیمارستان منتقل شدند. الان از اینکه نگهبانان را کشتم، پشیمانم. نگهبان‌ها را کشتم که به مدیر شرکت برسم، چون مدیر را نمی‌دیدم گفتم نگهبانان را بکشم، می‌خواستم وارد شرکت شوم که نشد.بعد به تهران آمدم و روز بعد از خیابان طالقانی عبور می کردم که مأموران را دیدم به تصور اینکه مرا شناخته اند و می خواهند دستگیرم کنند به آنها تیراندازی کردم و چهار نفر را زخمی کردم اما دستگیر شدم.

در ادامه تحقیقات، اظهارات پسر جوان تأیید و معلوم شد در این تیراندازی ۴ نگهبان کشته شده و دو نفر زخمی شده‌اند. با تشکیل پرونده در شعبه سوم دادسرای امور جنایی تهران، اولیای دم ۴ مقتول پرونده به نام‌های پیام و جلال قره باغستانی، علی کاکی و عبدالعلی ملکی با حضور در دادسرای جنایی تهران خواهان قصاص متهم شدند.

برادر پیام قره باغستانی که در این حادثه پدر ۵۳ ساله و برادر ۲۲ ساله‌اش را از دست داده، گفت: برادرم دروازه بان تیم ملی هندبال جوانان بود و چندین بار برای مسابقه به خارج از کشور رفته و مقام هم کسب کرده بود.

او ادامه داد: من در آنجا نگهبان بودم و زمانی که شرکت اعلام کرد نیاز به نگهبان دارد، برادر ۲۲ ساله‌ام را معرفی کردم. پیام به خاطر اینکه بتواند به ورزش مورد علاقه‌اش بپردازد، به پول نیاز داشت و به همین دلیل به عنوان نگهبان شرکت مشغول کار شد. پدر هم آنجا کار می‌کرد. ما ۲۴ ساعت کار و ۲۴ ساعت استراحت داشتیم.

روز حادثه من چون پایم شکسته بود، به محل کار نرفتم، اما برادر و پدرم آنجا بودند که به آنها تیراندازی شد و هر دوی آنها کشته شدند؛ به غیر از برادر و پدرم دو نگهبان دیگر که یکی از آنها ۲۴ ساله بود و دیگری هم ۵۳ ساله کشته شده‌اند. برادرم ورزشکار بود و بی گناه و به ناحق کشته شد.

به دستور بازپرس شعبه سوم دادسرای امور جنایی تهران، متهم برای بررسی صحت روانی به پزشکی قانونی منتقل شد و تحقیقات در رابطه با این پرونده ادامه دارد.